Po zakończeniu warsztatów, w dużym zespole, na forum manager poprosił o to, by członkowie zespołu, przekazali sobie feedback. On sam nie spodziewał się sytuacji, że jedna z osób z dużym ładunkiem emocjonalnym powie do drugiej „Twoja praca mi się w ogóle nie podobała, to było beznadziejne. Ja bym zrobił to w ogóle zupełnie inaczej. Słabo się to oglądało. To było do bani”. Ta historia nie będzie o tym, czy to powinno się wydarzyć albo dlaczego to się wydarzyło. Ta historia jest o tym, jak spróbować uratować relacje z obdarowanym takim „feedbackiem”.
Co zrobić, gdy ktoś wykorzystuje feedback do tego, by dokopać drugiej osobie?
Warte wyjaśnienia jest to, że ten rodzaj komunikatu nie był feedbackiem. Mamy tu przykład oceny, informacji niewspierającej rozwoju drugiego człowieka. Jest tu jedynie wyczuwalny duży ładunek emocjonalny bez żadnych szczegółów. Nie wiemy nic na temat tego, które elementy obserwowanej pracy miałyby ulec zmianie. Ta historia zakończyła się tym, że Manager nie zareagował na taki rodzaj komunikacji w ogóle. Udał, że tego nie słyszał, a relacja między tymi członkami zespołu po tym „feedbacku” była głównie formalna.
Czym feedback jest, a czym nie?
W książce „feedback i inne brzydkie słowa” autorki piszą, że feedback jest narzędziem, komunikatem opartym na zaufaniu, obserwacją przekazywaną po to, aby komuś pomóc, aby ktoś mógł zrobić coś lepiej, będąc ponownie w takiej danej sytuacji. To zachęta do autorefleksji, do rozwoju. Jest sposobem na to, by pomagać innym. Feedback nie jest bronią, oskarżeniem, narzędziem do tego, by się na kimś wyżyć, oceną wyrażoną w oderwaniu od kontekstu, by dowieść swojej siły. Nie jest też karą czy oceną.
Jak naprawić swój „feedback”?
Każdy z nas znajdzie w swojej przeszłości jako nadawca jakiś niechlubny feedback. Nie ma się czego wstydzić. Jesteśmy tylko ludźmi. Wystarczy przyznać się do błędu i za niego przeprosić. Zostawić rozdmuchane ego w koncie i przejść do odbudowy nadszarpniętej relacje. Można poprosić o tzw. drugą szansę jednocześnie, informując odbiorcę o tym, że chcemy poprawić relacje. Tego co zostało powiedziane na pewno się nie, wróci, ale można z pokorą, szczerze przyznać się do błędu i za niego przeprosić. Czasami banalne przeprosiny potrafią pomóc w odbudowie zaufania. Wyjaśnij rozmówcy skąd się, wzięła ta reakcja i co tak naprawdę miało być Twoim celem. „Przepraszam, że tak wczoraj złośliwie zareagowałem po Twoim warsztacie. Tak naprawdę sam nie byłem zadowolony ze swojego wystąpienia. Teraz, po złapaniu dystansu do tej sytuacji, chętnie powiem Ci, co dokładnie zaobserwowałem i na co mogłabyś w przyszłości zwrócić uwagę”. Naprawiaj swoje niechlubne feedbacki. Może to być szansa na otwarcie kolejnych drzwi w relacji z daną osobą.
Od czego zacząć gdy chcesz przekazywać trudny feedback?
- Początkiem są zawsze czyste intencje, zatem udzielaj informacji zwrotnej gdy jesteś opanowany i nie myślisz z niechęcią o danej sytuacji. Pamiętaj, że Twoja równowaga emocjonalną nie pozostaje bez znaczenia dla osoby, z którą rozmawiasz. Przystępuj do przekazywania feedbacku, gdy opanowałeś swoje emocje.
- Przekazuj komuś coś, co mu będzie służyć. Zastanów się, jakie korzyści odniesie druga osoba z feedbacku od Ciebie. Czy ta informacja da jakiś postęp w wykonanym zadaniu, czy podniesienie efektywności pracy Twojego rozmówcy?
- Udzielaj informacji opartej na obserwacji zachowania, nie zaś na osadach danej osoby lub jej osobowości. Te jak wiemy często, są mylące. Zachowania zaś, sposoby reakcji można modelować.
Jaki niechlubny feedback masz w pamięci? Podziel się z nami swoimi spostrzeżeniami na temat niechlubnego feedbacku w komentarzach.
